CECHY FONETYCZNE JĘZYKA ANGIELSKIEGO W KANADZIE

O. Ya. Prysiazhniuk; K. O. Prysiazhniuk

doi:10.26661/2414-1135-2020-80-2-24

O. Ya. Prysiazhniuk
K. O. Prysiazhniuk

DOI: https://doi.org/10.26661/2414-1135-2020-80-2-24

Keywords: zmienność językowa, kanadyzm, typ terytorialny, British English, prozodia, słownictwo, gramatyka

Abstract

Celem tego badania jest rozważenie terytorialnej zmienności języka angielskiego w Kanadzie. Wybór tematu do tego artykułu zależy od uwagi, jaką obecnie poświęca się problemowi zmienności języka. Uproszczoną koncepcję języka jako pojedynczego monolitycznego bytu zastąpiono zrozumieniem heterogeniczności struktury językowej wynikającej z czynników językowych i pozalingwistycznych. O szczególnym znaczeniu problemu zmienności języka spowodowanego czynnikami społecznymi, funkcjonalnymi i terytorialnymi świadczą liczne prace. Zainteresowanie zmiennością języka angielskiego tłumaczy się niejednorodnością i złożonością jego składu, cechami jego funkcjonowania w różnych sytuacjach językowych i obszarach terytorialnych. Każda wersja terytorialna jest nie tylko przestrzenną projekcją języka, ale także projekcją społeczną, kulturową i historyczną. Dlatego prawidłowa ocena wszystkich tych czynników może rzucić światło na złożoność i tożsamość sytuacji językowej w Kanadzie, gdzie mieszane są dwa różne systemy językowe. Mieszanie języków jest najważniejszym czynnikiem zmian językowych i przejawia się w zderzeniu dwóch grup społecznych. Badanie pozwoliło nam zatem wyciągnąć następujące wnioski. Kanadyjski angielski, jako część północnoamerykańskiego obszaru rozpowszechnienia języka angielskiego, opracowany na podstawie angielskiego z XVIII wieku w Wielkiej Brytanii, który został przeniesiony do Kanady przez Brytyjczyków, Szkotów i Irlandczyków w okresie początkowego masowego przesiedlenia. Kanadyjski angielski różni się od brytyjskiego na wszystkich poziomach języka: 1) fonetyczny: brak krótkości i długości samogłosek; wymowa niektórych dyftongów przed niektórymi spółgłoskami; wymowa spółgłosek; 2) w zakresie leksykalno-semantycznym: pojawienie się nowych jednostek leksykalnych (kanadyzmów), których liczba rośnie; aktywny proces tworzenia neologizmów; 3) gramatyczne: zmniejszenie częstotliwości używania perfekcyjnych form; budowanie pytania z predykatem have lub have got; wykluczeniu z użycia Past Perfect Continuous, co zastępuje Past Perfect Simple. Wszystko to świadczy o żywotności kanadyjskiego angielskiego z jednej strony i jego dalszej rozbieżności z brytyjskim i amerykańskim angielskim. Jednak ta odmiana języka angielskiego jest tylko wariantem lokalnym, a nie niezależnym językiem. Ta wersja języka angielskiego nie ma ani specjalnego słownictwa, ani specjalnej struktury gramatycznej. Charakteryzuje się również uproszczoną pisownią (usuwanie zbędnych znaków, zastąpienie mniej popularnych wariantów graficznych słów bardziej powszechnymi).

References

1. Брозович Д. Славянские стандартные языки и сравнительный метод. Вопросы Языкознания. № 1. 1967. С. 3–33.
2. Жлуктенко Ю.А. Канадский вариант английского языка и определение канадизма. Исследования по романской и германской философии. Киев : Киевский ун-т, 1975. С. 94–98.
3. Ильчук Н.И. О некоторых случаях опущения вспомогательного глагола have в перфекте современного английского языка Канады. Вопросы структуры германских языков. Омск, 1976. С. 124–130.
4. Касаткина Т.И. О степени влияния американского английского на английский язык Канады. Вопросы лингвистики. № 5. 1973. С. 59–64.
5. Попова Л.Г. Лексика английского языка в Канаде. Москва : ВШ, 1978. 117 с.
6. Попова Л.Г. Некоторые лексические особенности канадского варианта современного литературного английского языка : автореф. дис. … канд. филол. наук : 10.02.04. Москва, 1974. 26 с.
7. Степанов Г.В. К проблеме языкового варьирования. Москва : Наука, 1979. 328 с.
8. Швейцер А.Д. Современная социолингвистика: теория, проблемы, методы. 4-е изд. Москва, 2012. 176 с.
9. Шевченко Т.И. Социальная дифференциация английского произношения. Москва : Высшая Школа, 1990. 144 с.
10. Ярцева В.И. История английского литературного языка IX–XV веков. Москва : Наука, 1985. 247 с.
11. Ahrend E. Ontario speech. American Speech. V. 50. № 2. 1934. P. 136–139.
12. Allen H. Canadian-American speech differences along the middle border. JCLA. V. 5. № 1. 1959. P. 17–24.
13. Avis W. Speech Differences along the Ontario U.S. Border. Pronunciation. JCL. V. 2. № 2. 1956. P. 41–59.
14. Avis W. Canadian spoken here. Looking at Language. Toronto : Gage, 1966. P. 17–38.
15. Avis W. The English Language in Canada. Current trends in linguistics / ed. Th. Sebeok. Hague, Paris : Mouton, 1973. P. 25–36.
16. Ayearst M. A note on Canadian speech. American Speech. V. 14. № 3. 1939. P. 231–233.
17. Bloomfield M. Canadian English and its relation to XVIIIth century American speech. JEGP. V. 47. 1948. P. 59–67.
18. Canadian Oxford Dictionary / ed. Katherine Barber. OUP, 2004. 1888 p.
19. Chambers J., Trudgill P. Dialectology. 2nd ed. Cambridge : Cambridge University Press, 2004. 216 p.
20. Driestly F. Canadian English. British and American English since 1900 / eds. E. Partridge, J. Clark. London, 1951. 320 p.
21. Gregg R. Canadian English. London, 1957. 123 p.
22. Labov W. Principles of linguistic change. Oxford, 1992. 250 p.
23. Orkin M. Speaking Canadian English. London, 1971. 219 p.
24. Scargill M. A short history of Canadian English. Victoria, 1977. 156 p.
25. Trudgill P. On dialect: Social and Geographical Perspectives. New York : New York University Press, 1983. 240 p.
26. Trudgill P., Hannah J. International English. A guide to varieties of Standard English. 3rd edn. London : Arnold, 1994. 156 p.
27. Wells J.C. Accents of English. Cambridge : Cambridge University Press, 1982. Vol. 2 : The British Isles. 465 p.